Miejska Biblioteka Publiczna

Budowanie relacji opartych na szczerości, zaufaniu, bliskości to ogromne wyzwanie i śmiało możemy powiedzieć, że praca, która nigdy się nie kończy. Praca na całe życie. Bliskie relacje mogą nas wzmacniać, rozwijać, kształtować i pomóc nam wzrastać, ale tylko pod warunkiem, że o nie dbamy. Każdego dnia, niezależnie od pogody. Z troską, szacunkiem i uważnością nie tylko na tego drugiego człowieka, ale też na siebie. Bo w związku z drugą osobą chodzi również o tę relację, którą mamy sami ze sobą. Ta praca zawsze zaczyna się od nas samych, czy tego chcemy, czy nie. To, co wnosimy do relacji jest tak samo ważne, jak to, co dzięki niej zyskujemy.

Przechodząc przez lekcje, do których zaprasza nas z czułością i mądrością autorka, Natalia de Barbaro, miałam z tyłu głowy słowa amerykańskiej psychoterapeutki Virgini Satir, zajmującej się terapią rodzin. Cytat, który dla mnie osobiście jest kwintesencją tego, czym jest zdrowa i dobra relacja, ale też trafnym i pięknym podsumowanie tego, co możemy wynieść z tego programu:

„Chcę Cię kochać bez ucisków, doceniać bez osądzania, dołączyć do Ciebie bez napierania, zaprosić Cię bez żądania, zostawiać bez winy, wyrażać ocenę bez obwiniania, i pomagać Ci bez obrazy. Jeśli mogę mieć to samo od Ciebie, wtedy możemy prawdziwie się spotkać i wzbogacać siebie nawzajem”. Mam poczucie, że to prawdziwe spotkanie i wzbogacanie siebie nawzajem, o którym pisze Satir, wybrzmiewa w słowach Natalii de Barbaro bardzo mocno. W każdej z trzech przestrzeni, po których oprowadza nas autorka krok po kroku, otulonych niewidzialną i nierozerwalną nicią: przestrzeń rozmowy, wolności i serdecznej więzi. Możemy je traktować, jako filary dobrej relacji, albo nawiązując do wspomnianego cytatu, jako most do autentycznego spotkania i budowania siebie wspólnie.

Spotykamy się nie tylko z tą drugą osobą, z którą tworzymy daną relację, ale spotykamy się również z tym, co w nas aktualnie żywe i prawdziwe. Autentyczność to nie cecha, którą posiadają nieliczni. To wybór. Mięsień, który wzmacniamy w praktyce, tylko i wyłącznie. To od nas zależy, od naszych decyzji i wyborów, czy odsłonimy siebie, czy powiemy o tym, co nas boli, czy podzielimy się tym, co czujemy, czy powiemy „kocham” lub „tęsknię za Tobą”.

Słuchając tych praktyk będziesz mieć wiele okazji, żeby wybierać prawdę i odwagę. Co więcej, praktykowanie autentyczności uczy nas szacunku do siebie i do osób, z którymi idziemy przez życie, czy spotykamy na swojej drodze na krótki czas. Treści, którymi dzieli się Natalia de Barbaro, pytania i ćwiczenia, które zadaje, czule zapraszają do wzmacniania tego mięśnia i weryfikowania tego, co w nas prawdziwe, a co wyuczone. Sprawdzania, czy ta relacja, którą tworzymy, nas wzmacnia, czy okrada. I to nigdy nie będzie łatwy proces, ale bez wątpienia to praca, za którą możesz sama sobie później podziękować. Zmieniając siebie, możemy zmieniać świat, więc zacznijmy od tych relacji, które są dla nas najważniejsze. Od nas samych i tej drugiej osoby, którą mamy u swojego boku.

Przestrzeń rozmowy, od której zaczynamy tę podróż ku dobrym relacjom, to przede wszystkim przestrzeń, w której mamy w sobie gotowość na spotkanie z drugim człowiekiem, na jego inność, na potrzeby być może tak różne od naszych. Ale to również przestrzeń na samą siebie, w której uczymy się , jak mówić o tym, co dla nas ważne, o tym, czego my potrzebujemy i czego chcemy.

Rozdział 1. Przestrzeń rozmowy

1. Jak przygotować się do rozmowy z bliskimi na trudny dla nas temat
2. Co dać sobie w zamian za komunikat typu „On/ona powinien/powinna się domyślić”?
3. Jak nauczyć się akceptować odmienne zdanie naszych bliskich?
4. Jak negocjować, aby dojść do kompromisu?
5. Jak rozmawiać, aby uniknąć „cichych dni” w związku?
6. „Potrzebuję”- o języku komunikacji, który buduje relacje
7. Jak uważnie słuchać drugiej osoby?

Przestrzeń wolności to miejsce, w którym przyglądamy się temu, gdzie zaczynamy i gdzie kończymy się my, jako jednostka, jako człowiek. Jak to jest z naszą autonomią w relacjach, jak to jest z potrzebą przynależności? Czy dajemy sobie prawo do bycia sobą w relacji, czy jednak w imię akceptacji, w imię utrzymania związku, z tego prawa rezygnujemy? Czy rezygnujemy z siebie?

Rozdział 2. Przestrzeń wolności

1. Jak zadbać o swoją autonomię i nie ulegać innym
2. Jak komunikować potrzebę bycia samemu ze sobą, uwzględniając potrzeby bliskich
3. Jak żyć osobno razem? O zachowaniu autonomii w związku
4. Jak przestać kontrolować i zaufać partnerowi/partnerce?
5. Co robić, aby nie ulegać nastrojom innych i nie przenosić na siebie negatywnych emocji innych ludzi?

Na przestrzeń serdecznych więzi patrzymy z dwóch perspektyw: relacji rodzic-dziecko, ale też z perspektywy związków intymnych. To właśnie tutaj przyglądamy się temu, za czym tak wielu z nas bardzo tęskni, czyli bliskości i czułości, ale też jej braku. Mierzymy się z pytaniami, których nie sposób ominąć, jeśli chcemy budować związek oparty na szacunku i miłości do siebie i drugiej osoby. Związek, w którym jesteśmy sobą i pozwalamy na to samo tej drugiej osobie. Bez pretensji, bez focha, z szacunkiem i życzliwością.

Rozdział 3. Przestrzeń serdecznej więzi

1. Czy kłótnie z dzieckiem są potrzebne?
2. Jak pogłębiać relację z mamą w dorosłym życiu?
3. Jak zadbać o czułość w związku?
4. Jak poradzić sobie z brakiem bliskości?
5. Jak rozmawiać z dzieckiem na tematy tabu?
6. Jak poradzić sobie z nadmierną troską o innych?

Rozmawiają:

Natalia de Barbaro - kiedyś trenerka umiejętności społecznych, która przeprowadzała szkolenia w korporacjach i firmach. Pracę rozpoczynała jako trenerka biznesu. Teraz Czuła Przewodniczka. Kobieta, która chce pomagać innym kobietom. Która rozumie i daje swój czas i przestrzeń innym. Po co? Aby mogły odnaleźć i zrozumieć siebie. Psycholożka, która pragnie pomóc kobietom w znalezieniu odpowiedzi na pytanie – „Kim tak naprawdę jestem? Kim jestem dzisiaj? Kim chcę być jutro?”.

Edyta Żmuda - redaktor naczelna Charakterów. Twórczyni i redaktor naczelna pisma psychologicznego dla dzieci Małe Charaktery oraz specjalistycznego magazynu Psychologia w Praktyce. Prowadzi rozmowy o psychologii m.in. z Natalią de Barbaro, Kasią Kucewicz i in., których celem jest szerzenie wiedzy i kompetencji psychologicznych.

Wstęp opracowała:

Magdalena Kluszczyk - psycholog, coach, facylitatorka prac Brene Brown oraz Tary Mohr. Prowadzi Szkołę Odwagi oraz rozwojowe wyprawy w asyście psów zaprzęgowych po przejściach. Na TEDex można posłuchać jej wystąpienia o odwadze i wstydzie.

Allice Miler mawiała, że najdłuższą drogę, jaką przyjdzie nam przejść, jest ta, która prowadzi do nas samych. Ta podróż, do której zaprasza nas Natalia de Barbaro zdecydowanie nie należy do łatwych, prostych i wygodnych. Nie ma tu dróg na skróty, bo takie tylko oddalają nas od siebie. Autorka prowadzi nas krętymi drogami w miejsca, w które nie zawsze mamy gotowość i odwagę zajrzeć, a co dopiero, aby się im przyjrzeć, doświadczyć, poczuć, czy przejść przez nie. Z czułością i mądrością ucząc nas, że jeśli naprawdę chcemy coś zmienić, to nie możemy już więcej odwracać wzroku od prawdy, od siebie samej. Ta lekcja budowania poczucia własnej wartości jest przed wszystkim lekcją o wychodzeniu sobie naprzeciw, z otwartymi ramionami. Bez warunków wstępnych i poczucia winy.

To podróż, w trakcie której tworzymy przestrzeń na szacunek, miłość i czułość do siebie. Przestrzeń, w której możemy usłyszeć swoje myśli, odłożyć na bok walkę z wewnętrznym krytykiem, przyjrzeć się temu, co jest nasze, a co naszym nie jest i nigdy nie było. Przestrzeń powoli wypełnia się ważnymi pytaniami, które zadaje autorka i nawet jeśli nie znamy na nie odpowiedzi, to one już w nas zostają, otwierając na nową jakość, co jest niezwykle cenne.

Zmierzając w kierunku poczucia własnej wartości nie omijamy naszych codziennych wyzwań i zmagań, wspólnych nam wszystkim, takich jak gubienie siebie w gąszczu bodźców i informacji czy niemal nieustanne porównywanie się z innymi, które okrada nas nie tylko z radości, ale też z poczucia sprawczości, wewnętrznej mocy i talentów. To także zbroja perfekcjonizmu, której ciężar jest tak ogromny, że wciska nas w ziemię. I wreszcie emocje, na które wciąż tak mało w nas zgody i przyzwolenia. A emocje to potęga. One nie są dobre, czy złe, one po prostu są i każda emocja jest ważna. Każda. Problem w tym, że nikt nie nauczył nas jak o tych emocjach rozmawiać, jak je czuć, jak z nimi być, jak je nazywać. Nikt nie nauczył nas, jak dzielić się tym, co trudne. Nie rozmawiamy o tym, dlaczego tyle jemy, tyle pracujemy, tyle przesiadujemy w sieci, czy wpadamy w wir „bycia wiecznie zajętym”, bo ta potrzeba natychmiastowej ulgi przysłania wszystko. Usilnie zabiegamy o to, żeby z tej drogi, na której są te fajniejsze emocje, których chcielibyśmy mieć pod dostatkiem, jak radość, miłość, nadzieja, całkowicie wyciąć te niechciane, jak wstyd, lęki, złość czy niepewność. Ale to droga donikąd, a właściwie dokądś – do zniewolenia. Bo nie jesteśmy wolni, kiedy tłumimy nasze emocje, kiedy tłumimy wyrażanie siebie. Co więcej, kiedy zamykamy się na to, co trudne, odgradzamy sobie drogę do tego, co piękne. Ta prawdziwa droga to droga, na której odwaga miesza się z lękiem, radość ze smutkiem, wdzięczność z niepewnością, złość z potrzebami. Droga do siebie. Do poczucia własnej wartości, które nie jest uzależnione od opinii innych osób, czy okoliczności zewnętrznych. Poczucia własnej wartości, które płynie ze środka i które możemy sami sobie podarować. Jego źródło zawsze będziemy mieć w sobie.

Jednym z ważniejszych składników każdej rozwojowej podróży jest czułość. Potrzebujemy jej jak powietrza. O ileż piękniej się wędruje, kiedy zamiast swoim własnym wrogiem, stajemy się swoim najlepszym przyjacielem. Kiedy obejmujemy siebie w całości, z wszystkimi niedoskonałościami, z każdą blizną i wewnętrznym bałaganem. Droga do siebie to droga ku prawdziwości, wolności, miłości. Droga ku życiu, w którym jest miejsce na nas samych. Autorka nie tylko pokazuje, jak siebie odzyskać, ale co równie ważne, jak siebie nie stracić.

Rozmawiają:

Natalia de Barbaro - kiedyś trenerka umiejętności społecznych, która przeprowadzała szkolenia w korporacjach i firmach. Pracę rozpoczynała jako trenerka biznesu. Teraz Czuła Przewodniczka. Kobieta, która chce pomagać innym kobietom. Która rozumie i daje swój czas i przestrzeń innym. Po co? Aby mogły odnaleźć i zrozumieć siebie. Psycholożka, która pragnie pomóc kobietom w znalezieniu odpowiedzi na pytanie – „Kim tak naprawdę jestem? Kim jestem dzisiaj? Kim chcę być jutro?”.

Edyta Żmuda - redaktor naczelna Charakterów. Twórczyni i redaktor naczelna pisma psychologicznego dla dzieci Małe Charaktery oraz specjalistycznego magazynu Psychologia w Praktyce. Prowadzi rozmowy o psychologii m.in. z Natalią de Barbaro, Kasią Kucewicz i in., których celem jest szerzenie wiedzy i kompetencji psychologicznych.

Wstęp opracowała:

Magdalena Kluszczyk - psycholog, coach, facylitatorka prac Brene Brown oraz Tary Mohr. Prowadzi Szkołę Odwagi oraz rozwojowe wyprawy w asyście psów zaprzęgowych po przejściach. Na TEDex można posłuchać jej wystąpienia o odwadze i wstydzie.